در کتاب انوار مضیئه از ابو بصیر روایت نموده که امام محمد باقر (ع) فرمود: قائم بیاران خود میگوید: ای مردم! اهل مکه منرا نمیخواهند ولی من برای هدایت فرستاده شدم تا انچه شایسته است که شخصی مثل من بانها بگوید ، گفته و با انها اتمام حجت کنم.
انگاه مردی از یاران خود را می طلبد و بوی میگوید : برو نزد اهل مکه و بگو ای اهل مکه من فرستاده ی فلانی هستم،او به شما میگوید: ما خانواده ی رحمت و معدن رسالت و خلافت هستیم.ما ذریه ی محمد و سلاله ی پیغمبرانیم، مردم به ما ستم نمودند و از هنگام رحلت پیامبر تا کنون حق ما غضب شده است.
اکنون ما از شما چشم یاری داریم از ما یاری کنید.
وقتی ان جوان این سخنان را میگوید مردم بوی هجوم می اورند و در بین رکن و مقام او را میکشند،و او همان مرد پاکدل(نفس زکیه) است.
چون خبر کشته شدن او بامام میرسد بیارانش میگوید:من به شما خبر ندادم که اهل مکه ما را نمیخواهند؟
اهل مکه هم او را به مکه دعوت نمی کنند و او هم با سیصد و سیزده مرد که به تعداد جنگجویان بدر هستند از کوه ذی طوی فرود میایند و داخل مسجد الحرام شده و در جنب مقام ابراهیم چهار رکعت نماز میخواند، و تکیه به حجر الاسود میدهد و حمد و ثنای الهی را میکند و بر حضرت رسالت پناهی(ص) درود میفرستد و بنحوی سخن میگوید که هیچکس بدانگونه سخن نگفته باشد.
او نخستین کسی است که جبرئیل و میکائیل دست در دست او گذارده و با وی بیعت میکنند.
سپس پیامبر و امیر المومنین با انها برخاسته و کتاب جدید مهر شده ای را که هنوز مهرش خشک نشده به او میدهند و بوی میگویند: برطبق انچه در این کتاب نوشته شده عمل کن سپس ان سیصد نفر و عده ی قلیلی از اهل مکه با وی بیعت میکنند و چون از مکه خارج شود مثل این که در حلقه است.
ابو بصیر میگوید پرسیدم: حلقه چیست؟
فرمود: ده هزار مرد است که جبرئیل در سمت راست و میکائیل در سمت چپ او قرار دارند و در ان هنگام پرچم او را به اهتزاز در اورده همه جا میگرداندو این همان پرچم و زره ی سابق پیامبر است.اوضاع عمومی اخر الزمان
نعمانی در کتاب غیبت از جابر جعفی روایت کرده که گفت : امام محمد باقر (ع) فرمود : ای جابر !دست و پای خود را جمع کن ودر جای خود بنشین تا انگاه که این علامات را که هم اکنون برای تو نقل می کنم ببینی!
نخستین علامت کشمکش بنی عباس بر سر ملک است،علامت دیگر صدایی است که از اسمان شنیده می شود ،و صدایی که از دمشق به شما میرسد و نوید فتح میدهد و قریه ای از شام بنام جابیه فرو میرود و قسمت سمت راست مسجد دمشق فرو میریزد و گروهی از ترکستان خروج می کنند و بعد از ان اوضاع روم اشفته خواهد شد. برادران ترک شما در جزیره پیاده شده . جمعی از روم خروج نموده در رمله فرود میایند .
ای جابر! در ان سال در هر نقطه ای از مغرب زمین کشمکش زیاد روی می دهد،نخستین سرزمین غرب که خراب می شود ،شام است.
در شام سه پرچم با هم کشمکش خواهند داشت، یک پرچم رنگش سرخ و سفید، و پرچم دوم سیاه و سفید است و سومی پرچم سفیانی میباشد.
سفیانی به پرچم سیاه و سفید میرسد و با هم می جنگند وسفیانی همه ی انها را به قتل می رساند و بعد از ان پرچم سرخ و سفید را تار و مار می کند، سپس لشکر او از شام گذشته بقرقیسا میرسد و در انجا جنگ در می گیرد و صد هزار نفر از ستمگران کشته میشوند.
بعد از ان سفیانی هفتاد هزار لشکر بکوفه می فرستد. انها مردم کوفه را میکشند یا دار میزنند یا اسیر میگیرند. در ان میان چند لشگر از خراسان حرکت کرده و با سرعت برق منازل میان راه را طی می کنند. چند نفر از یاران قائم در میان انهاست . سپس مردی از غلامان اهل کوفه با گروه ضعیفی قیام می کند ولی سرلشکر سفیانی او را در بین حیره و کوفه بقتل میرساند.
انگاه سفیانی لشکری به مدینه می فرستد.مهدی از مدینه به مکه میرود ، چون خبر به سرلشگر سفیانی میرسد که مهدی به مکه رفته ، لشکری را به دنبال او می فرستد ولی او را نمی بیند. مهدی مانند موسی بن عمران ، با ترس و هراس وارد مکه می شود ، لشکر سفیانی در بیابان بیداء فرود میاید.
در انوقت گوینده ای از اسمان صدا میزند : ای بیداء این قوم را نابود گردان و با این صدا ،زمین انها را در کام خود فرو میبرد. تنها سه نفر از انها باقی میماند که خداوند صورتهای انها را به عقب بر میگرداند.ان سه نفر از قبیله ی کلب می باشند .
در انروز قائم در مکه است.او در انجا تکیه به خانه ی خدا میدهد و در حالیکه پناه بان برده است ، میگوید : ای مردم! ما از خداوند و هر کس که دعوت مارا بپذیرد استمداد می کنیم . من از خانواده ی محمد پیغمبرتان هستم .ما از هر کس به خداوند و محمد(ص) نزدیکتریم.
هر کس میخواهد درباره ی ادم با من گفتگو کند، بداند که من از هرکس به ادم نزدیکترم .هرکس میخواهد در خصوص نوح با من سخن بگوید،بداندکه من از از هرکس به نوح نزدیکترم و هر کس می خواهد با من درباره ی ابراهیم گفتگو کند ، بداند که من نزدیکترین مردم به ابراهیم هستم و هر کس میخواهد با من درباره ی محمد(ص) گفتگو کند بداند که من از هر کس به محمد(ص) نزدیکترم و هر کس میخواهد با من درباره ی پیغمبران گفتگو کند بداند که من از هر کس به پیغمبران نزدیکترم .مگر خداوند در کتاب محکم خود نفرموده : (ان الله اصطفی ادم و نوحا و ال ابراهیم و ال عمران علی العالمین ذریه بعضها من بعض و الله سمیع العلیم )ال عمران 33-34
یعنی : خداوند ادم و نوح و فرزندان ابراهیم و فرزندان عمران را بر جهانیان تفضیل داد . اینان ذریه هایی هستند که بعضی از بعضی دیگر پدید امده اند و خداوند شنوا و داناست.
بدانید که من بازماندهی ادم و ذخیره ی نوح و برگزیده ی ابراهیم و منتخب محمد(ص) هستم.
امام محمد باقر (ع) فرمود : انگاه خداوند سیصد و سیزده نفر از یاران او را نزد وی گرد اورد و در غیر موسم حج مانند پاره های ابر فصل پاییز انها را در مکه جمع می کند.
ای جابر!این است معنی ایه ای که خداوند میفرماید:اینما تکونوا یات بکم الله جمیعا،هر جا باشید خداوند همه ی شما را گرد اورد.
سپس مردم با مهدی در بین رکن و مقام بیعت میکنند. عهد نامه ی پیامبر که از پدران خود به ارث برده نیز با اوست.قائم مردی از دودمان حسین(ع) است و خداوند کار او را در یک شب اصلاح می کند.
ای جابر!اگر شنیدن و دیدن انچه گفتم بر مردم دشوار باشد ،در اینکه او از نسل پیامبر و امامان است نمیتوانند تردید کنند! اگر این هم برای انها دشوار باشد صدایی که از اسمان شنیده می شود و نام او و پدر و مادرش را میبرند برای انها اشکالی نمی سازد ..jpg)
